Hoeveel nieuwe methoden en technieken van sociaalwetenschappelijk onderzoek zijn er sinds de jaren zestig van de vorige eeuw bij gekomen? Moderne ICT heeft het allemaal wel sneller en makkelijker gemaakt, maar in wezen gaat het nog steeds om dezelfde methoden, wellicht op een enkele uitzondering na. Maar misschien levert deze column reacties op die dit tegenspreken.

De focus op effectiviteit en vooral ook efficiëntie in beleid leidt wellicht tot beleidsuitvoering die efficiënt is voor de overheid, maar of dat ook zo is voor andere stakeholders, wordt misschien uit het oog verloren. Dat laat de huidige coronacrisis zien, maar blijkt ook uit andere voorbeelden. Voor beleidsonderzoek is het relevant om beleid te evalueren binnen de bredere maatschappelijke context en met de vraag voor wie beleid efficiënt is.

The most relevant part of a discussion is not what is discussed but what cannot be spoken of. The real taboos are those for which it is taboo to call them taboos. The status quo defines itself as non-ideological while denouncing any challenge to itself as radical.
Therefore the column ‘De blinde vlek’ frames the framers, politicizes the status quo and articulates what is not heard of.

The most relevant part of a discussion is not what is discussed but what cannot be spoken of. The real taboos are those for which it is taboo to call them taboos. The status quo defines itself as non-ideological while denouncing any challenge to itself as radical.
Therefore the column De blinde vlek frames the framers, politicizes the status quo and articulates what is not heard of.

Beleidsevaluatie richt zich steeds naar informatiebehoeften en technische mogelijkheden. Hierdoor is het gebruik van cijfermatige informatie toegenomen. Met name bestaande data worden, met steeds betere analysetechnieken, ingezet omdat ze beschikbaar zijn en relatief goedkoop. Dit gaat echter ten koste van de validiteit en diepgang van onderzoek. Dat is in zekere zin een regressie, een achteruitgang. We zien echter ook progressie in het beleidsonderzoek. In de eerste plaats komt er steeds meer belangstelling voor de zogenoemde mixed methods-benadering. Ten tweede is er een groeiende belangstelling voor participerende, interactieve en responsieve vormen van onderzoek. Er ontstaat weer meer oog voor de wereld achter de cijfers, het hoe en waarom van beleid, en vooral voor de mensen in die wereld.

The most relevant part of a discussion is not what is discussed but what cannot be spoken of. The real taboos are those for which it is taboo to call them taboos. The status quo defines itself as non-ideological while denouncing any challenge to itself as radical. Therefore the column De Blinde Vlek frames the framers, politicizes the status quo and articulates what is not heard of.

The most relevant part of a discussion is not what is discussed but what cannot be spoken of. The real taboos are those for which it is taboo to call them taboos. The status quo defines itself as non-ideological while denouncing any challenge to itself as radical. Therefore the column ‘De Blinde Vlek’ frames the framers, politicizes the status quo and articulates what is not heard of.

The most relevant part of a discussion is not what is discussed but what cannot be spoken of. The real taboos are those for which it is taboo to call them taboos. The status quo defines itself as non-ideological while denouncing any challenge to itself as radical. Therefore the column ‘De Blinde Vlek’ frames the framers, politicizes the status quo and articulates what is not heard of.

The most relevant part of a discussion is not what is discussed but what cannot be spoken of. The real taboos are those for which it is taboo to call them taboos. The status quo defines itself as non-ideological while denouncing any challenge to itself as radical. Therefore the column ‘De Blinde Vlek’ frames the framers, politicizes the status quo and articulates what is not heard of.