In dit artikel wordt het evaluatieonderzoek van overheidsbeleid kritisch onder de loep genomen. De auteur bespreekt vier alternatieven: responsieve en multipele evaluatie, argumentatieve evaluatie, netwerkgericht evalueren en lerend evalueren. De bevindingen kunnen positief inwerken op het ‘leren van evalueren’ in organisaties.

Samenvatting:
Het artikel beschrijft een onderzoek dat de auteur heeft verricht naar de relatie tussen ongeschreven regels en de mate van openheid in de beleidsontwikkeling.
Daarbij is openheid geoperationaliseerd in 'wie je betrekt' en 'hoe je partijen betrekt'.
Belangrijke ongeschreven regels die werden gevonden, zijn:

• Besef, we dienen hier de Minister (en de lijn)!

• Wees zichtbaar naar de lijn toe.

• Haal je tijdsplanning!

• Je netwerk is cruciaal!

According to the advocates of the New Politics thesis youngsters are generally less interested in general elections, but are rather attracted by citizen-initiated referendums that are inspired by ecological, elite-challenging and pro-social motives. However, other scholars contend that the age-related differences that characterize participation in general elections are more or less universal because what really matters is how much is at stake. Yet, maybe a middle ground can be found between both perspectives if one explicitly takes into account the conditional nature of the New Politics theoretical framework. Based on exit-poll data regarding participation and vote choice in a Belgian citizen-initiated referendum in three different local contexts we test these conditional hypotheses. Our findings reveal that consistent with the New Politics thesis youngsters participate more and prefer pro-ecology, elite-challenging, and pro-social issue-frames, but only in ‘low stakes-contexts’ where no NIMBY-interests are at play.